به همین ترتیب ، یک رژیم غذایی متعادل و غنی که بر مواد مغذی خاصی تمرکز دارد ، می تواند به کاهش برخی علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند. این غذاها عبارتند از:
یکی دیگر از داروهایی که برای درمان پارکینسون استفاده می شود، داروهایی است که علائم غیر حرکتی را کنترل میکنند.
۳. آگونیستهای دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید میکنند. برخی نمونهها در این زمینه عبارتاند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
بیماری اس ام ای (آتروفی عضلانی نخاعی) و درمان های تایید شده آن
عوامل محیطی : در صورتی که افراد در معرض آفت کش ها و علف کش ها قرار بگیرند خطر ابتلا به پارکینسون در این افراد بیشتر می باشد.
پس در ادامه مقاله با بررسی مراحل آن از پیشرفت این بیماری با خبر شوید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *
دانستن عوامل خطر شخصی می تواند به شما در تشخیص علائم در مراحل اولیه کمک کند.
داروهای آنتی کولینرژیک برای مسدود کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک استفاده می شوند. آنها می توانند به عدم انعطاف پذیری کمک کنند.
الکترودی نازک که در قسمتی از مغز قرار داده میشود که عامل بُروز علائم است (برای بیشتر بیماران در هر طرف مغز یک الکترود کاشته میشود)
آموزش دادن به شخص مبتلا به پارکینسون و پرستار یا اعضای خانواده او
پارکینسونیسم همچنین ممکن است در افرادی دیده شود که به مشکلات عصبی دیگری نظیر آلزایمر، بیماری لوییبادی، بیماری کروتزفلد یاکوب، بیماری ویلسون و بیماری ھﺎﻧﺗﯾﻧﮕﺗون مبتلا هستند.
در این مرحله میانی ، ممکن است علائمی مانند موارد زیر داشته باشید:
البته چندین نوع جراحی و روش های غیردارویی نیز برای درمان علائم این بیماری وجود دارد. تامین داروهای بیماری های پارکینسون دوپامین مغز از اصلی ترین راه های درمان این بیماری می باشد. لذا توسط داروهایی است که در مغز تبدیل به دوپامین میشوند دوپامین مغز تامین می شود.